Mijn motorhistorie 4

Op facebook werd een voor mij nostalgische motor aangeboden. het was immers het eerste model dat ik ooit eens bezat. Ik kocht een fantastische Honda CM 400 T van de eerste eigenaar die hem in 1983 nieuw had gekocht bij Jan oude Monnik, nu beter bekend als H-D dealer. Ik was nu echter een ander kaliber motor gewend en als ik erop reed dan was het voor mij net een bromfiets. Voor mij was het nostalgie vergaat 🙂

Na de BMW R 1100 RT kreeg ik de kans om een K 1200 RS te kopen. Een erg dikke beer met een erg sterk blok. Ik wilde graag weer eens een snelle toer motor. Heerlijke motor maar qua windbescherming de mindere van de RT. Dus maar weer verkocht en op zoek naar een RT.

Op mijn zoektocht naar een RT vond ik geen 1100 versie maar een BMW R 850 RT. De motor zag er erg mooi uit dus kocht ik die. Een heerlijke motorfiets die absoluut niets onder doet voor de 1100 RT. Misschien vind ik die 850 nog wel mooier lopen. Het enige nadeel vond ik de topsnelheid. Bij 170 km/h hield het op.

Dit is voor nu mijn huidige motor. Ik wilde meer snelheid voor op de Autobahn en dat vond ik in deze BMW K 1200 GT. Een lekkere sterke fiets met 152 pk. Heerlijke motor voor op de snelweg en erg comfortabel. Toch miste ik het gevoel van de boxer….

Dus daarom heb ik er een BMW R 1100 GS bij gekocht. De GS die me steeds weer het juiste motorgevoel geeft. Heerlijk op binnen wegen en op de snelweg is het goed te doen. De bochten gaan als vanzelf.

 

Na de GS en de K1200GT toch maar eens een supertourer geprobeerd. Een heerlijke motor. Vooral voor 2 personen. Lange afstanden zonder problemen te doen. Op vakantie naar Bosnië of een weekje naar de Alpen. Gewoon heerlijk om te rijden. Nadeel…. Het gewicht.

 

De K1200LT dus maar weer verkocht vanwege het hoge gewicht. Daar ik een tijdje geleden een K1200RS had waar ik met plezier op reed dacht ik laat ik de lichtere versie weer eens nemen van de LT. Maar ik ben inmiddels de 50 gepasseerd en merk dat ik een beetje klaar ben met zware motoren. Deze staat dus weer te koop.

Na 20 jaar weer terug bij Ducati. Dit merk was mij destijds zeer goed bevallen. Maar de sportieve houding van hun modellen beviel me niet. Na mijn zoektocht naar vooral een lichtere motor kwam ik een Multistrada 1000 DS tegen. Lekker licht, manoeuvreerbaar, AlpenFritz eerste klasse en gewoon op de aanhanger naar de Alpen. 

Zo zie je maar, een perfecte motor zal men nooit vinden. Bij de ene heb je wat bij de andere laat je wat. Voor sommige merken krijg je een voorkeur. Ik had dat met Honda, Harley-Davidson en nu al geruime tijd met BMW. Ik denk dat dit komende tijd ook wel zo zal blijven. Gewoon omdat ik het fantastisch rijdende motoren vind. Maar ook dat zal voor elke persoon niet hetzelfde zijn.

Het belangrijkste is niet welk merk of welke soort je rijdt, het belangrijkste is dát je rijdt. Of dat nu op een nieuwe H-D, een super supersport een Kawasaki of een BMW is en of die motor 500 of 30.000 Euro kost. En of het een 250 cc of een 2300 cc is. Dat boeit totaal niet.

It’s all about motorbikes, always has been, always will be.