Ik begon in 1994 met een Honda CM 400 T van 1983. Het ding was niet vooruit te branden. Toch heb ik er veel plezier mee gehad.
Na enkele maanden was ik snel op de CM 400 T uitgekeken. Ik wilde langere ritten gaan maken en ik wilde meer power. Ik kocht bij Safe motors in Staphorst voor net geen 10.000 gulden een Honda CBR 1000 F van het eerste type. Een heerlijke motor waarmee ik in 1 jaar bijna 30.000 km mee reed.
Na ongeveer een jaar op de CBR 1000 F te hebben gereden kwam ik bijna niet meer van de motor af, alle vrije tijd werd gebruikt om motor te rijden. Ik kreeg er geen genoeg van.
Om nog langer in het zadel te kunnen zitten zocht ik een toer motor. Na het lezen van een artikel in het blad motoren & toerisme over 2 personen die op een Honda ST 1100 Pan European naar de Noordkaap reden wist ik het zeker. het werd rijden op de comfortabele manier. Ik vond het een fijne motor maar op den duur miste ik de power die ik gewend was van de CBR 1000 F. Dus maar op zoek naar iets snels…
In deze tijd was ik toch wel echt een Honda liefhebber. Na de verkoop van de ST 1100 moest er dus een snelle Honda komen. Het werd een Honda CBR 900 RR van 1993. Later kwam ik er achter dat de kleur combinatie niet klopte, die was namelijk van 1995. Na 3 maanden was ik het ding helemaal zat, totaal niet mijn type motor.
De CBR 1000 F mistte ik nog erg, het toeren maar ook zeker de power. Bij de Valkenier kon ik mijn Fireblade inruilen en kocht er een hele mooie CBR 1000F voor terug. In deze tijd reed ik veel samen met mijn broer die een Kawasaki ZZR 1100 had. We maakten er veel snelle tochten mee, vooral naar de Alpen.
Dit bedoel ik met niet weten wat er nou precies fijn rijdt en wat je met de motor wilt. Snelle ritten is mooi, maar steeds weer snelle ritten met 270 km/h over de Duitse Autobahn gaat op den duur vervelen. Daar ik een verre rit naar zuid Spanje wilde maken kocht ik toch weer een Honda Pan European.
De Pan European reed erg fijn, zo fijn dat ik ermee in Marokko belande. Een jaar later wilde ik weer naar Marokko gaan. En om naar de Sahara te rijden leek mij een BMW R 1100 GS ideaal. In die tijd vond ik het eigenlijk maar een saaie motor. Ik kreeg een ongeluk in Marokko, met de beschadigde motor reed ik 1000 km naar torremolinos in zuid Spanje. Daarnaa reed ik in 24 uur naar huis en was er even klaar mee.
Na thuiskomst was ik de BMW R 1100 GS zat en verkocht deze met schade. Een Ducati was iets wat ik al een hele tijd wilde hebben, het geluid en het stuurgedrag vond ik super en de zit vond ik niet zo extreem als bij de Fireblade. Een erg fijne motor vond ik het.
