Op de kleine plekjes mogen de motoren staan en ze worden eventueel ook vastgezet door het personeel. Ik heb echter mijn eigen spanbanden en wil mijn eigen motor zelf vastzetten waardoor de man die mijn motor wil vastzetten ook nog op de teentjes is getrapt.
Het is weer druk aan boord net als op de Moby-lines. Ik vind deze boten echter mooier, netter ingericht en meer zitplaatsen. De Duitse motorrijdsters ben ik in de drukte kwijtgeraakt dus zoek ik maar even een plaatsje in de schaduw op.
Even later komt één van de Duitse motorrijdsters me ophalen en zeggen dat ze nog een stoel voor me hadden bewaard, prima geregeld meiden.
Aan boord is het een beetje praten,eten drinken en slapen en binnen een paar uur is het vaste land weer in zicht. Ik rijd nog een stuk met de Duitsers mee, zij gaan naar Florence en ik vervolg mijn weg richting Milaan en daarna Zwitserland.
‘S avonds rond 23.00 uur kom ik aan in Bellinzona waar ik in een veel te duur Mövenpick hotel overnacht, wat na een koude avondrit wel heerlijk is.
De volgende morgen ga ik op tijd uit bed. Het is heerlijk zonnig weer, ideaal om het laatste stuk naar huis te rijden.
Onderweg neem ik nog wel even de Gotthard pas mee.
Na de pas gaat het rechtstreeks over de snelweg weer naar Nederland waar ik me alweer gereed moet maken voor de volgende rit, die naar Noorwegen.